O Pomocy psychologiczno - Pedagogicznej

Co warto wiedzieć o pomocy psychologiczno – pedagogicznej 

w I Językowej Szkole Podstawowej „LANGUAGE” w Wyszkowie?

Opieka psychologiczno – pedagogiczna w naszej szkole ma na celu zapobieganie niepowodzeniom edukacyjnym i trudnościom wychowawczym uczniów oraz rozpoznawanie zainteresowań i uzdolnień, aby właściwie pokierować ich rozwojem. Dotyczy to każdego ucznia JSP, a w szczególności uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Opieka rozpoczyna się już podczas przyjęcia do szkoły i trwa do końca pobytu ucznia w szkole.Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne. Udzielana jest ona uczniom przede wszystkim w trakcie bieżącej pracy z nimi poprzez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów i jest zgodna z Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach.

W skład zespołu ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej wchodzą: psycholog, logopeda, pedagog szkolny oraz wychowawcy klas.

Każdego ucznia I JSP zespół ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej wspiera poprzez:

1. Sondażowe badanie logopedyczne na początku klasy pierwszej, które pozwala na niezwłoczne rozpoczęcie terapii w razie potrzeby; 

2. Obserwacje i diagnozę potrzeb uczniów; 

3. Kierowanie do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej na badanie psychologiczne ucznia, w przypadku zauważenia trudności w opanowaniu przez ucznia umiejętności czytania, pisania lub innych trudności w sferze poznawczej;

4. Wsparcie emocjonalne uczniów (możliwość korzystania z konsultacji z psychologiem/pedagogiem szkolnym w sytuacjach trudnych emocjonalnie dla ucznia);

5. Działania profilaktyczne w celu niwelowania ryzyka pojawienia się uzależnień, zagrożeń wynikających z nieodpowiedniego korzystania z sieci, zaburzeniom zachowania, depresji, zachowań agresywnych itp.

Ponadto uczeń może zostać skierowany na badanie bądź konsultację psychologiczną/pedagogiczną przez wychowawcę lub nauczyciela przedmiotu. Mogą o nie poprosić również rodzice.

Specjalne potrzeby edukacyjne to:

- niepełnosprawność (uczniowie niesłyszący, słabosłyszący, niewidomi, słabowidzący, niepełnosprawni ruchowo, uczniowie z afazją, niepełnosprawni intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, uczniowie z autyzmem, z zespołem Aspergera);

- niedostosowanie społeczne, w tym zagrożenie niedostosowaniem społecznym;

- zaburzenia zachowania i emocji; 

- szczególne uzdolnienia; 

- specyficzne trudności w uczeniu się: dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia; 

- niepowodzenia edukacyjne; 

- deficyty kompetencji językowych i zaburzenia sprawności językowych; 

- choroba przewlekła; 

- sytuacje kryzysowe lub traumatyczne; 

- zaniedbania środowiskowe związane z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, spędzaniem wolnego czasu, kontaktami środowiskowymi;

- trudności adaptacyjne związane z różnicami kulturowym lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą;

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest również w szkole rodzicom uczniów i nauczycielom. Polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy udzielanej uczniom.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole może być udzielona z inicjatywy:

1) Ucznia;

2) Rodziców ucznia (rodzic pisze podanie); 

3) Dyrektora szkoły;

4) Nauczyciela, specjalisty prowadzącego zajęcia z uczniem;

5) Wychowawcy;

6) Poradni psychologiczno-pedagogicznej;

7) Pomocnika nauczyciela;

8) Pracownika socjalnego;

9) Asystenta rodziny;

10) Kuratora sądowego.

W ramach udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniowie naszej szkoły mają możliwość korzystać z zajęć:

a) doskonalących techniki szkolne;

b) specjalistycznych: rewalidacji; korekcyjno-kompensacyjnych, terapii logopedycznej, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne, terapii psychologicznej oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym;

3) związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – w przypadku uczniów szkoły podstawowych oraz uczniów szkoły ponadpodstawowej;

4) porad i konsultacji;

5) warsztatów;

6) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;

Kiedy warto udać się po diagnozę do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej?

• Gdy dziecko wkłada dużo pracy w naukę, a efekty są niewspółmiernie niskie do wysiłku;
• Gdy dobrze i bardzo dobrze radzi sobie z czytaniem i pisaniem, a ma spore trudności z liczeniem, rozwiązywaniem działań matematycznych;
• Gdy bardzo dobrze sobie radzi z liczeniem, rozwiązywaniem działań matematycznych, a słabo czyta, pisze z licznymi błędami, a pismo ma bardzo niski poziom graficzny;
• Pisze lustrzane odbicia cyfr, liter;
• Niechętnie czyta, pisze, „przekręca” słowa podczas pisania i czytania, myli litery, pisze je odwrotnie, myli litery podobne graficznie i podobnie brzmiące;
• Ma trudności z prawidłową wymową (np. jąka się, zacina, ma inne trudności wcześniej nie diagnozowane);
• Ma duże trudności z koncentracją uwagi oraz zapamiętywaniem;
• Ma trudności w funkcjonowaniu w grupie: nie nawiązuje relacji rówieśniczych, nie odzywa się do nikogo, nie chce pozostawać samo w szkole, unika szkoły, lekcji wychowania fizycznego, wycieczek, jest agresywne, konfliktowe, jest ofiarą, jest sprawcą;
• Rozwój dziecka budzi niepokój rodzica/nauczyciela/lekarza.

 

Diagnozę w PPP najlepiej jest poprzedzić rozmową z wychowawcą i szkolnym pedagogiem/psychologiem, co ułatwi pracę obu placówek. Już na etapie szkoły podejmowane są pierwsze działania pomocowe. Wychowawca i nauczyciele uczący znają dziecko i wspólnie z rodzicem, który swoje dziecko zna najlepiej, mogą podjąć pierwsze działania, które pomogą zapobiec trudnościom. Diagnoza w Poradni jest kolejnym krokiem, potrzebna jest tutaj opinia ze szkoły.
Doręczenie przez rodzica opinii do szkoły jest dobrowolne. Jednakże każdy rodzic musi wiedzieć, że działa na niekorzyść dziecka, jeśli jest potrzeba udzielenia dziecku wsparcia na jej podstawie, a nauczyciele nie mają do niej wglądu, a Dyrektor Szkoły nie może na jej podstawie organizować dodatkowych zajęć w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Treść opinii objęta jest tajemnicą, samo jej doręczenie również; wiedzą o niej jedynie nauczyciele, którzy są członkami Rady Pedagogicznej.

W sytuacji otrzymania przez ucznia z Poradni Psychologczno-Pedagogicznej orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego szkoła zapewnia:

• realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego; 
• inne zajęcia odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów, w szczególności zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne (prowadzenie tych zajęć dyrektor szkoły powierza nauczycielom lub specjalistom posiadającym kwalifikacje odpowiednie do rodzaju niepełnosprawności ucznia); 
• integrację uczniów ze środowiskiem rówieśniczym, w tym z uczniami pełnosprawnymi; 
• przygotowanie uczniów do samodzielności w życiu dorosłym.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 marca 2017 r. w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół, na zajęcia rewalidacyjne dla ucznia niepełnosprawnego w oddziale ogólnodostępnym i integracyjnym przeznacza się 2 dodatkowe godziny tygodniowo. Uczniowi objętemu kształceniem specjalnym dostosowuje się program nauczania do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych. Dostosowanie to następuje na podstawie opracowanego dla ucznia indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET) .

 

IPET:

• nie jest programem nauczania;
• łączy funkcję dydaktyczno-wychowawczą z funkcją terapeutyczną, czyli zawiera cele edukacyjne i terapeutyczne;
• uwzględnia zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego oraz potrzeby określone w wielospecjalistycznej ocenie poziomu funkcjonowania dziecka.